(sard) v tr; pr: «anfichìr» (anfikír). 1) Entrar força un objecte a punta en un elemento Lo minyó ha volgut enfiquir lo forconi en la palla.
2) Fer entrar a força una persona en un lloc. L'han enfiquit en aquell treball, però aquell minyó no té ninguna gana de treballar. (DCAS).